Skaning laserowy cz. 2 Budowa nowej linii elektroenergetycznej

Podczas prowadzenia prac projektowych dla budowy nowej linii mamy do czynienia z odwzorowaniem istniejącego ukształtowania terenu oraz obiektów krzyżowanych. Bazując na doświadczeniu, wykorzystanie skaningu laserowego, zwiększa dokładność pomiarów oraz bardziej precyzyjnie odwzorowuje profil terenu.

Możliwe też jest pozyskanie bardzo dokładnych danych wysokościowych lasów. Jednak najlepszą metodą odwzorowania profilu terenu jest wykorzystanie modelu hybrydowego polegającego na wykorzystaniu skaningu laserowego połączonego z pracą geodety naziemnego. Takie połączenie pozwala nam na wyeliminowanie jakichkolwiek błędów mogących się pojawić podczas wykorzystania tylko jednej metody.

Wykonanie profilu terenu przy wykorzystaniu dwóch metod wymaga zwiększenia kosztów tego etapu projektu. Połączenie takich metod zostało wykorzystane podczas prowadzenia prac projektowych dotyczących linii 400kV relacji Mikułowa – Czarna (długości nowo budowanej linii wynosi 99,3km). Pierwszym krokiem było pozyskanie danych ze skaningu laserowego, następnie zlecono geodecie naziemnemu pomiar punktów na wyznaczonej trasie linii w sposób tradycyjny. Wówczas można było zaimportować pozyskane dane do specjalistycznego programu projektowego PLS-CADD (program będący narzędziem przy projektowaniu napowietrznych linii elektroenergetycznych) oraz porównanie danych ze skaningu z danymi otrzymanymi od geodety naziemnego. Przy wykorzystaniu tak dużej ilości danych przestrzennych mamy możliwość bardzo dokładnego odwzorowania profilu terenu w miejscu projektowanej konstrukcji wsporczej. Pozwala nam to na unikniecie sytuacji w której słup został zlokalizowany na stromym zboczu lub w dolinie.

Reasumując, zwiększenie kosztów na etapie prac geodezyjnych daje nam możliwość dokładniejszego sprecyzowania warunków terenowych w miejscu docelowej lokalizacji słupów, a zatem uniknięcia takich lokalizacji, które by wymuszały zwiększenie kosztów budowy linii.